Posted by Reiziger on jan 4, 2012 in Winterreis 2011 |

Door: Roel, Auke & Sharon Goede avond! Helemaal verzadigd zitten we nu in hotel Corvina achter de laptop om dit verhaaltje te typen. Lang zal het niet worden, want zoveel hebben we niet gedaan, behalve het huisje opruimen en een beetje in een busje zitten. De reis verliep prima, rond een uur of 7 waren we in het hotel. We hebben een geweldige week achter de rug. De pakketten uitdelen, het kinderwerk, het bezoek aan Oma Berg & Joska, het tripje naar het meer en alle andere prachtige dingen die we mochten doen. Het was genieten, een geschenk van God dat wij dit konden doen. Morgen de laatste 1200 km en dan zien we jullie allemaal weer terug! We hebben er zin in. Liefs, de...

Posted by Reiziger on jan 4, 2012 in Winterreis 2011 |

Door: Vincent & Auke Daar zitten we dan. Kapot door een hele week voedselpakketten uitdelen, kinderwerk doen en druk zijn. Het was indrukwekkend, bijzonder en raaaarrrrr. Ook op deze laatste dag in Roemenië gaan we dag nog maar weer eens doornemen. ’s Ochtends staan Roel, Sharon en Auke op en nadat we niet meer wisten hoe je pannenkoek meel moest maken, moesten we Ella wakker maken. Dus met een duffe Ella gaan we gezellig pannenkoeken, voor op bed, maken. De blije gezichten, tenminste dat moesten ze voorstellen, waren voor ons genoeg. Het gezicht van Vincent was geweldig, eerst chagrijnig, Roel: “het is een pannenkoek”, waarna Vincent als een klein kind glundert. Vandaag gaan we nog een paar pakketten uitdelen, vlakbij San Georgiu ligt een stuwmeer. Wij hoorden dat daar nog 6 huizen zijn. Daar hebben we nog pakketten uitgedeeld. 11 km over een hobbelweg rijden, maar met een geweldig uitzicht. na een kwartiertje komen we bij het eerste huis aan. 2 geweldige hondjes komen, al blaffend, aangerend. Een vrolijk kijkende man komt naar ons toegelopen. Na 5 minuten praten krijgt zijn gezin een pakket en gaat de man des huizes met ons mee op weg naar de andere huizen. We brengen de andere pakketten weg met de bus. We moeten nog een kleine 10 minuten lopen voor het laatste huis, omdat de weg zo slecht is. We maken nog een groepsfoto bij een kapot kerkje en gaan over de hobbelweg weer terug. O, wat voelde die rechte weg daarna weer lekker. Nu we toch in San Georgiu zijn, gaan we  bij oma berg en Joska langs. Ze waren beiden erg blij om ons weer te zien, we kregen bij Joska een soort druivensap, wat lekkerder was dan verwacht. Oma berg was bang dat ze ons nooit meer zou zien, maar wat was ze blij dat we er weer waren. Na wat brood te hebben verstopt en nog een groepsfoto te hebben gemaakt, moeten we weer vertrekken. Het was voor een deel van de groep een goed weerzien en voor ons (Vincent & Auke) goed om beeld te hebben van hun levenssituatie. We hebben 2 uurtjes de tijd om onze tassen alvast een beetje te pakken en soort van op te ruimen, we gaan nog even langs Jan en Elly en gaan we wat eten, heel gezellig. We zetten Eva en Magda op de taxi en brengen Ella naar vrienden. Het was jammer om afscheid te nemen, maar ja het is de waarheid. We komen rond 12’en weer thuis. De leiders duiken meteen hun bedje in, want ze hebben morgen een lange dag voor de boeg. Morgen na een paar uur in Hongarije uitrusten en daarna de laatste paar honderd km naar huis. Met Gods zegen weten we dat we veilig aan zullen...

Posted by Reiziger on jan 3, 2012 in Winterreis 2011 |

Door: Steven en Lisette De dag begon goed, voor iedereen slechts een half broodje bij het ontbijt. De Roemenen hebben bedacht dat het wel gezellig is om een extra dag vrij achter Oud & Nieuw te plakken (wat wij overigens best een goed idee vinden). Dat betekent dat Gorog (de lokale supermarkt) gesloten is, dus helaas geen vers brood voor ons. Dat mocht de pret niet drukken, met frisse moed zijn we in de bus gestapt onderweg naar Jan & Elly. Wat een helden zijn dat, elke dag weer met een stel ongeschoren en stinkende pubers op stap. We zijn naar Calimanesti (ook wel CalimaNASTY) gereden, waar we weer voedselpakketten mochten uitdelen. Wij (Steven & Lisette) zijn niet eerder in dit dorp geweest, dus alles was nieuw en zeer indrukwekkend. We werden uitgenodigd voor een glaasje fris en koffie bij een echtpaar met drie kinderen. In dit huisje van circa 3 vierkante meter wordt elke woensdag en zondag kerk gehouden. Jan vertelde dat er dan 40 man in het huisje zit en de rest staat buiten. Zo mooi dat de mensen in dit dorp snakken naar het Evangelie. Het gezin waar we te gast waren heeft afgelopen zomer een tegenslag te verwerken gehad. Ze kregen de kans om drie weken in Slowakije te werken, dus kinderen achtergelaten en direct op pad. Ze hebben uiteindelijk geen cent ontvangen, want dit is allemaal naar de tussenpersoon gegaan. Ze hebben zelfs om geld moeten bedelen om terug naar huis te kunnen. Daar word je echt even stil van… Na het uitdelen van ongeveer 300 Sultana koekjes aan de kinderen in het dorp, kwamen we op het lumineuze idee om met 12 personen boodschappen te gaan doen in de Real. Het was best handig geweest als we bij elkaar waren gebleven, maar uiteindelijk was elke persoon op een andere afdeling te vinden. Daarna moesten alle boodschappen in onze bus, maar die zat vol met voedselpakketten. Gelukkig past er veel onder de banken… Dus voetjes op de vloer en rijden maar. Postbode Siemennn imitaties kwamen ook nog even voorbij, dit tot grote ergernis van Vincent. Vanmiddag hebben we de kinderen in Eremitu weer mogen vermaken. Voor de zekerheid hadden we onze bikini aan gedaan, maar gelukkig was het minder warm dan gisteren en konden we onze kleren gewoon aanhouden. Wat een schatjes en zingen dat ze kunnen. Beduidend beter dan wij, voor de volgende reis moeten we daar echt even op selecteren 🙂 Ons toneelstukje over David & Goliath was een groter succes. Vooral een brullende Goliath (Vincent) die door de bloeddorstige David (Steven) werd geliquideerd. Een meisje op de voorste bank rende van schrik de kerk uit. Daarna ‘Dit is de dag’ en succesnummer ‘Hoofd, schouders, knie en teen’ aangeleerd. Na het zingen was het tijd voor knutselen en spelletjes doen. Het liedje ‘Er zat een klein zigeunermeisje’  werd vakkundig omgebouwd tot ‘...

Posted by Reiziger on jan 3, 2012 in Winterreis 2011 |

Door: Lysa Vandaag is het zondag. Het is een nieuwe dag, een nieuw jaar. Leuk, leuk. Naar de kerk dus. Ik blij dat ik er niet hoef te zijn om 11 uur in Nieuwland, ja hoor, om half 9 op naar de kerk in Eremitu. Het was apart. De weg erheen was een ‘Narnia-achtig’ landschap, met veel sneeuw. Daar heette iedereen ons welkom en we mochten lekker met z’n allen op het podium zitten. Gelukkig sliepen we vroeg op oudejaarsdag, waardoor we iets minder brak voor alle kerkgangers zaten. Maar toch waren we blij toen we ook deze mensen zagen gapen, waardoor het voor ons ook iets gemakkelijker werd. Het was een bijzondere dienst. Een dienst van tweeënhalf uur, die voor mij toch een stuk korter leek. De verschillende voorgangers gingen eerst op de knieën en spraken in alle openheid. Het ging over liefde en vergeving. Het ging over rijkdom zonder geld. Er werd avondmaal met elkaar gevierd en er was zelfs een voetwassing. Het was indrukwekkend toen alle mensen gingen staan en (zoals hier gewoon) allemaal persoonlijk hardop (heel hard) voor ons begonnen te bidden (Hollandia). Erna mochten we, na een hitte van ongeveer 35 graden en raar kijkende mensen bij het vragen naar een open raam, flink sterke koffie drinken en speciale zelfgebakken Roemeense ‘cake’ eten. Rond 2 uur waren we terug. Zelf heb ik daar weinig van meegekregen. Relaxen was de hoofdbezigheid. Ik lag heerlijk op bed met een muziekje en viel zo af en toe in slaap. Heerlijk. Er zijn wel veel mensen een beetje ziekjes, vooral verkoudheid en hoofdpijn. Maar dat is ook niet zo gek als je op oudejaarsdag met een korte broek en een shirtje bij het kampvuur zit. Of als je van een hitte in de kerk naar de ijskou met sneeuw loopt.  Maargoed, alles kwam goed en rond een uurtje of 4 zat iedereen weer beneden, zo’n beetje. Ik mocht echt heerlijk met Roelie het mooiste kunstwerk maken wat ik ooit heb gemaakt. Steven, Ella en Axel mochten Eva en Magda weer ophalen. Met een verhaal van een meegenomen liftende dronken vioolspelende en vooral stinkende zwerver. Die na smeken in de bus werd meegenomen en deze mooizingende jongens meenam in zijn liederen op zijn viool. Ondertussen dweilde Auke de vloer en gingen de Kokjes later het eten maken. Verder was het een heerlijke zondagavond. Na een korte avondafsluiting en het (beter) voorbereiden van het kinderwerk, David en Goliath, werden er spelletjes gespeeld, gerookt en gebeld. Morgen op naar Eremitu voor kinderwerk en Caliminesti voor voedselpakketten. Hoppa, de laatste dag aan het werk alweer. Het probleem van deze groep is dat velen van ons na 23uur wakker worden. Dus nu hebben we muziek aan, met acht kaarsjes. Lekker praten en genieten van de gezelligheid. Lurreverdurre (het ezelsbruggetje van Vincent), oftewijl:...

Posted by Reiziger on jan 3, 2012 in Winterreis 2011 |

Door: Axel De ochtend begon stevig, want we moesten de pakketten in de aanhanger laden om ze mee te nemen naar Eremitu. Het waren in totaal ± 124 grote en kleine pakketten. Het grootste gedeelte ging bij ons in de aanhanger en bus. De rest ging in de aanhanger van Jan en Elly. We hebben in de tussentijd ook nog grote pakketten omgezet naar iets kleinere, om meer pakketten te kunnen geven. Dit alles werd weer geleid door onze logistieke leider Vincent. Rond half 12 reden we af richting Eremitu. We gingen eerst een kinderprogramma draaien in de kerk. De kinderen zaten al met smart te wachten! We werden namelijk als groep zingend onthaald door de kinderen. Het was weer een warm welkom. Na wat liedjes te hebben gezongen (‘Hoofd Schouders Knie En Teen’ etc…) en de kinderen wat Roemeense liedjes hadden gedaan, mochten we hen verblijden met een niet echt heel goed voorbereid toneelstuk. We speelden het verhaal over de barmhartige Samaritaan. Het artistieke gedeelte kwam ook nog aan de pas, door middel van een kleurplaat. Een simpel concept om de kinderen voor te leggen, maar ze vinden het allemaal prachtig om te doen. Nadat we 2 uur de kinderen hadden vermaakt, zijn we bij de voorganger koffie wezen drinken en lunchen. Gevuld en voorzien van een straffe bak koffie, gingen we de pakketten bij de voorbestemde huizen brengen. Dit was hard werken, maar het gaf weer veel voldoening. Dit is toch het werk waarvoor we zijn gekomen en waarvoor we hard hebben gewerkt in de voorbereiding van de reis. Na het uitdelen van de pakketten zijn we als de wiedeweerga richting het huisje te Sarateni gegaan, om voorbereidingen te treffen voor het feest van oudjaarsavond. In verband met het drukke programma op oudjaarsdag hadden we geen zin om in de avond een blog te schrijven, ook omdat we er een gezellig feestje van hadden gemaakt. Met eerst een bbq, geregeld door onze koks Vincent en Auke. Het vlees was aan de buitenkant zwart maar aan de binnenkant zeer goed te eten. Daarna zijn we gezellig om het kampvuur heen gaan zitten. het was goed koud buiten, maar het was goed vertoeven als je je voeten bijna in het vuur had, daardoor zijn er enkele schoenen deels gesneuveld. Het leuke aan nieuwjaarsnacht in Roemenië, is dat wij een uur eerder het nieuwe jaar in gaan dan onze achterban. Wij hebben elkaar geknuffeld en een dikke zoen gegeven, daarna nog een slokje vieze goedkope champagne gedronken, zoals de traditie voorschrijft. Sommige hebben een uur later, toen het  bij jullie middernacht was even met de achterban gebeld. Was fijn om even de bekende stemmen te horen. De laatste, (dat was ik) ging rond half 3 naar bed, want we gingen de dag erop naar de kerk. 10 uur was de geplande tijd. Joepie!!! Lekker weer vroeg...

Posted by Reiziger on dec 31, 2011 in Winterreis 2011 |

Door: Lysa (jeej!) Ceuaş: Daar draaide het om vandaag. Heb ook gelijk het blog opgeëist. Met dankbaarheid dus dit verhaal aan jullie allemaal. Vanmorgen was er al wat te merken van de ‘we gaan wat doen’ sfeer, yes! Een lekker rustig ontbijt was de aftrap, met de komst van Jan en Elly bij het verdere om- en inpakken van de pakketten. Een halfuurtje keihard werken werd gevolgd door een lekkere pauze, waarbij een stuiterende Roelie eerst mij en daarna ook de rest van de groep, zover kreeg om te sleeën. Dit meer door gebruik te maken van de steile helling, dan de hoeveelheid sneeuw. Plezier hadden we zeker. Een kapotte slee en vieze broeken na afloop waren het gevolg. Eindelijk konden we in de bus stappen en gingen we met een gezonde spanning naar Ceuaş. Voor mijzelf: Ik was echt blij om eindelijk aan de slag te kunnen met een van mijn doelen voor deze reis. Eenmaal daar kwam de altijd terugkerende situatie weer naar voren: De Klompbus op de heuvel van het dorp slepen. We werden al snel welkom geheten door het halve dorp, ongeveer 20 mannen kwamen helpen met duwen. Axel beweerde, na Steven totaal onder te hebben gemodderd, dat gassen (en het daardoor laten rollen van de wielen) eigenlijk totaal geen zin had. Het duwen werd totaal op mankracht gedaan, maar door de push van een Roemeen had hij toch maar niet aan die gedachte toegegeven. Wat Steven hem ‘niet in dank afnam’, met een knipoog. Nadat de twee auto’s (ook van Jan) op de heuvel stonden, begonnen Steven, Auke en Axel met het uitdelen van de pakketten. Onder leiding van Broeder Fillip met zijn namenlijst, werden dankbaar de pakketten gegeven en ontvangen. Wat een mooie opdracht om te mogen uitvoeren! Grote en kleine pakketten, met een lach en vaak wat stotterend Roemeens, werden in ontvangst genomen. Ondertussen mochten Sharon, Lisette en ik de mutsen onder de kinderen verdelen. Dat bleek nog een hele puzzel door kleuren, maten en voorkeuren. Blije kopjes van zowel moeders en kinderen. Ook de sjaals werden verdeeld. Heerlijk! Eindelijk mochten we het dorp in. Het was mooi om dekentjes te mogen uitdelen aan de allerkleinsten. Het resultaat van de gebouwde huisjes in de zomerreis was zeer wisselend. Het ‘voorbeeld’huisje stond leeg, waar nog weinig duidelijkheid over is. Het tweede huisje was echt perfect: Dat maakte alles goed. ‘Mario’, de bouwvakker met de tuinbroek en rode muts die de zomergroep hielp met onder andere het beitsen (ahum) en bouwen, gaf ons een enorm warm onthaal. Daar waren we allemaal van onder de indruk. We werden binnen uitgenodigd en hebben genoten van het prachtige resultaat. Groene muren, een houtkachel, isolering, zelf een monitor en mooie muurkleden waren om van te genieten. Dit even voor alle harde werkers in de zomer! God heeft dat echt ten goede gekeerd, wauw! Het laatste huisje, waarvoor we gewaarschuwd...

Posted by Reiziger on dec 29, 2011 in Winterreis 2011 |

Door: Sharon & Roel Lieve allemaal, Vandaag was onze eerste officiële dag. Het was weer even wennen, tijdens het brood halen werd eerst het brood vergeten, dus het was maar goed dat Roel te vroeg uit zijn bed was geschopt door Auke. Na een lekker ontbijtje met ei splitste de groep zich op. Axel, Steven en Sharon gingen naar Târgu Mureş boodschappen doen, onze lieve tolken Eva en Ella ophalen en naar de Kar Leen Meneer om de aanhangwagen voor de pakketten op te halen. De Kar Leen Meneer bleek een vrouw te zijn. Na netjes betaald te hebben gingen ze weer terug op huis aan. Ondertussen heeft de andere groep helemaal niets uitgevoerd. Rond een uurtje of 3 was de groep weer compleet en werd de helft van de pakketten gebracht. Een deel van de pakketten moesten opnieuw samengesteld worden. Dit verliep vlekkeloos, ieder had zijn eigen taak, van controleur tot koffiezakjesscheurder. Jan en Elly, die er ook waren, hielpen vrolijk mee. Na een uurtje waren alle pakketten klaar en konden we lekker onze vingers opwarmen aan een bakje koffie. Na een uurtje of 2, wat 3.5 bleek te zijn, kwam de volgende lading. We  besloten deze pakketten alleen weg te zetten en morgen verder te verdelen. Daarna hebben we lekker onze macaroni opgegeten, nog een bakje koffie gedronken, opwekking gezongen in wel 9 verschillende stemmen, een rondje wel en wee gedaan, en met pijn in ons hart ons op deze blog gericht. De planning voor morgen is veelbelovend. We gaan naar Ceuaş!! Iedereen heeft er erg veel zin in, na 2 dagen reizen en een dagje settelen is het heerlijk om echt aan de slag te kunnen. We hebben er super veel zin in en kijken er allemaal erg naar uit. Liefs en tot morgen! Groetjes, de...

Posted by Reiziger on dec 27, 2011 in Winterreis 2011 |

Door: Auke Na afscheid te hebben genomen van onze ouders en vrienden kunnen we ons, na 7 weken voorbereiden, eindelijk in het busje proppen! Bij het eerste benzinestation gaan we ons bandenspanning, benzine- en cafeïne-pijl bijvullen. dus na een kop koffie en wat geld dat in lucht opgaat gaan we op weg. Lekker stuiterend door de bus, beetje muziek luisteren, de sfeer zit er dus goed in. Het ziet er naar uit dat het weer een heerlijk wordt. Dat blijkt wel aan de voorspoed die we hebben: ‘Geen files, geen mist, geen kapotte busjes’. Volgens de normale planning zouden we rond 4 á 5 uur ’s middags in het hotel moeten aankomen. Met een kleine file in Hongarije komen we op de klok af 2 uur de stoep oprijden. Na heerlijk gerelaxt te hebben, na toch wel 1600 km aan één stuk rijden, gaan we eten in het hotel-restaurant. Het was zeer lekker! Na het eten van deze maaltijd doen we de avondsluiting en krijgen we te horen dat Jan en Elly Booij ook erg veel zin hebben in onze komst. Dit geeft ons weer een energieshot en die kunnen we na zo’n nacht sowieso wel gebruiken! Groeten, van de...

Posted by bq-admin on dec 23, 2011 in Winterreis 2011 |

De voorbereidingen zijn in volle gang! As maandag 26 december om 20.00 uur hopen we als groep richting Roemenie te vertrekken. We kunnen ons voorstellen dat het voor jullie leuk zou zijn om vooraf  wat meer informatie te ontvangen over de reis en een praatje te maken met de groep. We nodigen jullie daarom van harte uit voor een hapje en drankje op vrijdag 23 december om 20.00 uur in de soos van de Boogkerk. <